τερατοπλασ(τ)ία

η, Ν

βιολ. ανώμαλη διάπλαση τού εμβρύου ενός οργανισμού η οποία απολήγει στην τερατώδη διαμόρφωσή του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέρας, -ατος + -πλασ(τ)ία < πλάσσω].